شبِ من

خـانـه بر جـاسـت ولی خواجـه این خانه چه شد

کو کجـــــــا رفت نگـــاری که زعشقـــــش گریم

خـنـده هآای خـوش آن مـرشـــد فــزانه چه شد

دســــــت تــــاراج فلــــک تــیر  غمش در دل زد

غمگســــــار دل من ساقــــی میخانـــه چه شد

از خم وحــــــدت او بـــــاده مستــــــــــانه زدیم

خم و خمخـــــانه ودردی کش  و پیمانـه چه شد

نــور او بود که میـــداد به ما  رونـــــق جـــــــان

جــــــان مــا ســوخت بگویید که جانانه چه شد

این چه داغیست که هر لحظه شود تازه غمش

رســم نــســیان  و فـراموشـــی رندانه چه شد

ای ســـفیـــران جــنـــون بـــا شـــه ما بر گویید

شــــــمع چون نیست بگویند که پروانه چه شد

نور بخـــشا به دل غـــمــــزده ایــنـــک بــنــگـــر

تـا بـبـیـنــی کــه بر آن  طاقـت مردانـه چـه شد

بـا چنــــان جـــــــــاه وجلالی که تو داری صنما

هســـت مـــعلـــوم مــــقام من بیخانه چه شد

کــــــــنده بنیاد مرا سیل غمت بی کم وکاست

آه بنگــــر که در این کـــلــبـــــه  ویرانه چه شد

بر گدای در میخانه  نظرکن  ســـــــــــــــــاقی

میـکده مـــــانده به جا ساقی خمخانه چه شد

25/8/87