شبِ من

مه محاق و دلم،قحط نور و من بی تو

جنین ز بطن جنون ، چشمها پیاله اشک

دوباره زاده از شد از خاک گور و من بی تو

به دادخواهی خون پیاله ها رفتند

دو چشم مست تو از من به دور و من بی تو

به رغم این همه نسیان که میتند ذهنم

دوبال خاطره ات در مرور و من بی تو

سفر به قصد سکون است حیرت مضاعف من

قطار حادثه ها در عبور و من بی تو

سترونند نگاه  های نکرده در اسمان دلم

سحاب نخوت سنگین این غرور و من بی تو

دلم به کشور شب در طواف معبد صبح

قدم به سعی صفایت صبور و من بی تو

نمازخانه ی بغض است مسجد ضرار وجود

نماز من البته بی حضور و من بی تو

مفاعلن فعلاتن مفاعل فعلن

ترازنامه شعرم به زور و من بی تو

ببین گدای درِ بسته نگاهت را

زند سجود بوسه به پایت زدور و من بی تو

4تیر نود و یک

 *