از می ساقی خویش چونکه گرفتم وضو
رمز عبادات خود شرح دهم مو به مو
تا به سحرگه رود غفلت خواب از سرم
نیت غسل منست در خم می شستشو
عین اذان من است زمزمه ی نوش نوش
وقت وضو تا شود ، آب کنم آبرو
ورد لبم نام می ، سبحه ام انگور سرخ
مهر من از چوب تاک ، جزوه ام از برگ مو
در پی تکبیر عشق از پس حمدش کنم
سوره ی انگور را گرم و روان بر گلو
ختم دعای منست هر سحرم "می بده"
وقت قنوت از لبی بوسه کنم آرزو
رکعت اول کنم سجده بر انوار می
رکعت دوم سه تار، مطرب من روبرو
وقت تشهد زنم ،صورت دف، دست دل
جمله آخر سلام، بر می خوشرنگ و بو
قبله هزاران هزار ،چرخ زنم هر طرف
بلکه قبولم کند ، باعث این جستجو
سجده کنم پای یار،ذکر من ای یار ،یار
یاد نیاید رکوع، رکن کجا هوش کو
آینه ام آینه ، طوطی خوش حوصله
از دم پیر مغان میکنم این گفتگو