یار پنهان همدم هر عالم و هر عامی است
10/2/92
*
سرّ سرّ است آنچه دل را باعث آرامی است
ناله ام خاموش گشت و اشک چشمم خشک شد
دود اگر از شعله برخیزد نمود خامی است
نیک نامی بر در او بدترین بدنامی است
در مرور خویشتن با قلب خود بیگانه ام
دفتر خالی شروع شعر خوش فرجامی است
اعتبار مشتری در عشق او ناکامی است
چهره را در هم مکش هنگام درد آشامی است
میدمد در من دمش وین پیرهن اندامی است
10/2/92
*
سه شنبه دهم اردیبهشت ۱۳۹۲ | 21:33