رقص خاکستر

تا کسی ناله ی سوزان مرا میفهمد

شرح افسانه ی هجران مرا میفهمد

هرکه چشمان تو را دیده به دیدار بهار

تندی عرصه ی باران مرا میفهمد

من درختم که بر آتش زده ام ریشه خویش

باغبان ساقه ی گریان مرا میفهمد

دست باران بهاریست به دست دل من

ابر ، رقصیدن پنهان مرا میفهمد

در دل باد خزان مرحمتی میجویم

او مگر ریشه ی عریان مرا میفهمد؟

تا خرابی من آبادی عشق است و جنون

کتخدا خانه ی ویران مرا میفهمد

بسکه گل بر دهن از راز نهان میمالد

ساحلش شدت طوفان مرا میفهمد

مثل فریاد جنونم زگلوی تب عشق

کی کسی معنی هذیان مرا میفهمد؟

براتاق دل من غیر بهار آینه نیست

زانکه دل خلق تو مهمان مرا می فهمد

باد صبح از نفس حیرت پروانه ی شوق

رقص خاکستر حیران مرا میفهمد

آتش شور نگاهی است به پیمانه ی دل
چشم باز و لب خندان مرا میفهمد

شبِ من