دل من پر شود از غم نشود بـار کسی
دل بی رحم تو اما نشـــود یار کسی
چشم غرق غم من گشـته هوادار کسی
بعد تو کی شود او باز گرفـتار کسی؟
ندهـد بخت سیاهـم مگــــر آزار کسی
بر سر کوچه ی تو پای کسـی کار کسی
که خدایا نشود خشــک شـوم دار کسی
تا که بر پای تو ناید قدمـی خار کسی
خوش بهاری است کنون گرمی بازار کسی
کــه بریدند مرا از دل نیــــــزار کسی
*
یکشنبه بیست و ششم خرداد ۱۳۹۲ | 20:51
بنازاده -شهرام !