شبِ من

حلول گریه در چشمم ز یاد کیست غیر از تو

برای اشکهای من دلیلی نیست غیر از تو

تو فتوی جنون در دین عشقی بی سرانجامی

مجال احوط و واجب برایم چیست غیر از تو

نماز خنده هایت را امامت میکند اشکم

ز لبخند که از چشمم خدا جاری است غیر ازتو

ندای چشم خورشید است در اندیشه ی باران

کجا رعدی تمام آسمان را زیست  غیر از تو؟

تمام دانه های شن تمام قطره ها اشکند

به احوال دل تنگم جهان بگریست غیر از تو

که در هنگامه شوریدن شعر و شراب و شب