شبِ من

آتش    زده ای    بود و نبودم  ، خبرت نیست

ای   کعبه ی    من  گشته روان در دل کوچه

در  صحن  خیابان به سجودم  ،خبرت نیست

بر  گوشه ی    لب   بوسه ی تبخال سکوتم

ای مبحث هر گفت و شنودم  ،خبرت نیست

قدر    نفسی   یاد    نکردی     تو    ز   نامم

بی   یاد  تو  یک لحظه نبودم ، خبرت نیست

تا   راس   مثلث   به    تو    از   عشق بر آیم

بر   قاعده   یک   خط عمودم ، خبرت نیست

ای   شعر   جنون   در    تب   هذیان  جدایی

هر   بیت   غزل از تو سرودم ، خبرت نیست!