شبِ من

آتش کده ای دارم پنهان شده در جانم

پنهان زتو ای زاهد میرقصم و میخوانم  ، من شعله لرزانم

من میکده ای دارم در روح شرربارم

پیمانه ام و می هم ،هم ساقی و دربانم ،هم دردم و درمانم

گفتی که پریشانی ،تو  بی سر و سامانی

بهتر ز سر و سامان این حال پریشانم ، این خانه ویرانم

گفتی که کم از عشقم پیش کس و ناکس گو

تو پرشده ای در من آنگونه که نتوانم  ، بیچاره و حیرانم

با من ز چه میگویی زاهد تو حدیث سوگ

من رند خراباتم مستانه و شادانم ، در حلقه رندانم

مولا نظری بنما یا حق مددی فرما

دوراز تو کویرم من از لطف تو بارانم ، هم غنچه خندانم

 
غزل مستزاد