شبِ من

شب یلدا

طلوع ماه دی

از خاطر تقویم یخ بستن

میان اخم سرد تو...

شب یلدای تو امشب

انار سرخ در سفره

کنار پشمک و آجیل...

و رازی مبهم و سربسته

آیا هندوانه سرخ و شیرین است؟

شب یلدای من هر شب

هوای گریه در چشمم

جنون ، بی تابی و فریاد...

ورازی مبهم و سربسته

آیا در دلت با یاد من میلی است؟

غروب آخر آذر

طلوع اول دیماه

میان باغ دلتنگی

اقاقی های یخ بسته.....

بلند و سیاه
 سرد
سرخترین انار
کنار وسوسه تخمه های نشکسته

موهایت، نگاهت
لبت ؛آرزوی یک سلام...

سرما ، تاریکی ،
همان شب گریه ها .. اندکی طولانی تر
کدام یلدا؟
نام هیچ شبی بی تو
غیر درد نیست....