خنده هایت جان پناه روح تنهای منند
گوشه چشمان تو زیباترین جای منند
در ورای ساحل پلک تو گرداب جنون
وان مورب خط مژگان موج دریای منند
در رگ خواب من دیوانه نبض ثابتی
سرخی لبهای تو در خون ِ رویای منند
هر دو دنیا را میان هر دو دستم جای ده
آن دودست دوردستت هر دو دنیای منند
گرچه امروز آینه تصویر رجس مطلق است
چشمهایت آیه ی تطهیر فردای منند
این به خون غلطیدگان در پهنه کابوس تو
یک به یک زیباترین رویای شبهای منند
من مگر موشم؟برو زاهد به ریش خود بخند
دانه های گنـــــدم ناخورده تقوی منند؟
دوشنبه شانزدهم دی ۱۳۹۲ | 14:56
بنازاده -شهرام !