شبِ من

ایکــــه به هر حالتـــی قهـــر و عتابـم کنی
سنــــگ به روی یخـــم نقش بر آبـــم کنی

گِل  کنم  از اشـــک خود خــاک تن کوچه را
بــاز بیـــــابی مـــــرا کـــنت تــرابـــم کنی

خسته ام از دست خود سوخته از دست تو
گــــاه کنــــی کوفتــــه گــــاه کبابـم کنی

قصـــه خواب من از دســــت تو افسانه شد
بــــاز بـــه دوز و کلـــک خوب تو خوابم کنی

دوســـت گرفته تو را چشمِ ز خود بسته ام
کـاش تو هـم یک نظر دوســت خطابم کنی

مــردم از این انتظـــــــار چشم به قفل درت
کــاش جـــوابــم دهــی یا کــه جوابـم کنی