مرگ من شعری به نام زندگیستزیستن را بی تو نتوان گفت زیست
گر دلت با گریه ام وا میشود
میشود تا روز آخر هم گریستخنده ات با اشک من گل میدهد
در حریم دست باران بخل نیستدر دل هر کوچه ای در چشممی
راه کج کردن بگو دیگر ز چیستتا کنم همسایه دل را با دلت
کاش میگفتی که قلبت پیش کیستشور اشک از دوریت در چشم پر
قاب عکس چشم من از تو تهیست
*
پنجشنبه بیستم تیر ۱۳۹۲ | 12:25
بنازاده -شهرام !