آن دو لب از نی صدای ناله را دزیده اند
سرخی گلبرگهای لاله را دزدیده اندچشمها با آن پف پنهان به زیر سایه ها
از نگاه ماه گویی هاله را دزدیده اندقطره های کوچکی از شرم با نام عرق
شب نم چشم پر آب ژاله را دزیده اندمویتان بانوی شبهای همه یلدای من
رنگ پر رنگ شب صد ساله را دزدیده اندبرق چشمان شما در آسمان این غزل
از ستاره شهرت دنباله را دزدیده اند
*
یکشنبه سی ام تیر ۱۳۹۲ | 18:57
بنازاده -شهرام !