شبِ من

مه است یا دود نمیدانم،
تصویر محو برج مراقبت که میدود پشت سیمهای خاردار
جاده و مرور جوابهایی که سر کار باید بدهم
تصویر دستهای ضدعفونی نشده ای که آنجا با همان ماوس lماس میگردند...
با من ، در من است جواب همه سوالهایم...
برای همه سوالهای قیامت کبرای درونم قاطعانه فریادی دارم...

الا جواب غوغایی که دیگر هرگز به دنیا نخواهد آمد، زیر باران نخواهد دوید ، موهایش را نخواهم بافت ،بوی خاک باران خورده را دست در دست محبوبش لمس نخواهد کرد ،عاشق نخواهد شد، نخواهد خندید، گریه هم نخواهد کرد...
نخواهد...؟